Fotografowanie architektury

Fotografowanie architektury nie jest łatwą czynnością. Budynków nie da się przesunąć tak, aby odpowiadały kompozycji, dlatego zadaniem fotografa jest pokazanie budynków i budowli w atrakcyjny i nowatorski sposób. Odpowiednie podejście do tego zagadnienia, polegające na wykorzystaniu światła zastanego i zmiana położenia aparatu, pozwalają osiągnąć bardzo zaskakujące. Podstawowym narzędziem w fotografii architektury jest obiektyw szerokokątny, szczególnie przydatny do zdjęć wewnątrz budynków. Co prawda prowadzi on do zdeformowania perspektywy, ale można to naprawić w procesie postprodukcji przy użyciu programu graficznego.

Obiektywy szerokokątne są ściśle związane z fotografią architektury. Często zdarza nam się robić zdjęcia bardzo dużym obiektom, która znajdują się w otoczeniu innych budynków, dlatego należy je fotografować z niewielkiej odległości. Czasami jednak by umieścić w kadrze cały budynek, należy przechylić aparat ku górze. Sprawia to, że linie, które powinny być pionowe, pochylają się ku sobie. 

Wiele pięknych i znaczących budynków zaprojektowano i zbudowano tak, by można było podziwiać je z większej odległości. Kościoły, zamki, katedry, pałace były budowane w wielkiej skali i często planowano ich usytuowanie w strategicznych dla krajobrazu miejscach, w taki sposób, by dominowały nad otoczeniem.

Warto ograniczyć problem zbieżności linii pionowych poprzez obranie wyższego punktu widzenia, np. balkonu lub tarasu znajdującego się naprzeciw fotografowanego obiektu. Kiedy robimy zdjęcia z większej odległości warto posłużyć się teleobiektywem. Jeśli nie możemy umieścić aparatu wyżej i jesteśmy zmuszeni kadrować z poziomu ulicy, należy nieco zwiększyć odległość do fotografowanego obiektu, używając obiektywu o dłuższej ogniskowej. Dzięki temu zabiegowi obraz budynku wypełni większą część kadru i do objęcia górnej części budowli nie będziemy musieli mocno zwiększać kąta pochylenia aparatu. Unikniemy w ten sposób niepożądanym zniekształceniom, przez co linie pionowe nie będą zbiegać się aż tak bardzo. Pomocny w tej kwestii może okazać się obiektyw z przesunięciem linii optycznej, który dzięki swojej specjalnej konstrukcji pozwala uniknąć zbieżności linii pionowych.

Dobrym nawykiem podczas fotografowania architektury jest umiejętne wykorzystanie przestrzeni. Często można zwiększyć odległość od budynku, przechodząc na drugą stronę ulicy lub fotografować z drugiego brzegu rzeki i w ten sposób unikać zniekształceń perspektywy. Jednym ze sposobów przeciwdziałania przekrzywienia aparatu jest włączenie linii kadrowania w wizjerze lub wprowadzenie tzw. pierwszego planu. Dzięki temu zgramy środek kadru z częścią budowli, która znajduje się na tej samej wysokości, co aparat. To rozwiązanie bardzo dobrze sprawdza się pod warunkiem, że pierwszy plan jest atrakcyjny.